Wat voorafging...
Toen we de kans kregen om samen te vertrekken naar de Filippijnen met allebei een uitdagende job, moesten we daar niet lang over nadenken. In december 2006 gingen we een kijkje nemen en op valentijn 2007 vlogen we ons nieuw leven tegemoet. Onze avonturen lees je hier.
maandag 7 december 2009
Sinterklaas
woensdag 2 december 2009
Happy times at Sunset at Aninuan Beach
De tortelduifjes.
We hadden de nanny meegenomen en daardoor waren we wat flexibeler. Hier gingen we met Lila en onze vrienden hiken naar de Aninuan falls. Een wandeling van een dik uur naar de watervallen en iets korter terug. Met een zwemmeke in de falls en genieten van een buko juice waren we een kleine 3 uur weg. Door een goede timing van de borstvoeding konden we Julia bij Mercy laten zodat ze de hitte niet moest trotseren en bij terugkeer bleek dat prima te zijn verlopen en was het net tijd voor de volgende voeding. Iets dat bij Lila niet mogelijk zou zijn geweest, die was nooit zo voorspelbaar.
Binnen 10 dagen komen we naar Belgie... We kijken er naar uit om jullie te zien al moeten we daarvoor het zonnetje achterlaten en de koude trotseren!
Dikke kus
Joeri, Tina, Lila en Julia
dinsdag 1 december 2009
Super (gr)(n)annies in Bohol
Joeri profiteerde ervan om zich eens te laten masseren en Lila nam super schattig de wacht bij papa.
We hadden eerst gedacht dat een week Bohol misschien wat te lang was maar voor we het goed en wel beseften moesten we alweer het vliegtuig nemen naar Manila. Mijn ouders hebben dan hun reis verdergezet in Maleisisch Borneo, Melaka en KL en zullen intussen alweer geland zijn in Belgie na een maand van huis.
Liefs
Tina
dinsdag 24 november 2009
Oma and opa in Manila
Dag vriendjes, op 5 november kwamen mijn ouders aan in Manila. Mijn moeder was stikjaloers dat t. Be en Valleke ons Julia'ke al op dag 1 konden bewonderen en daarom hadden we voor haar 60ste verjaardag wat geregeld zodat ze haar kleinkind hier toch al snel kon komen bezoeken. Mijn vader hadden we moeten "lokken" met een omweg via Maleisie want die is niet direct fan van Manila. Maar uiteindelijk denk ik dat het voor iedereen is meegevallen: een weekje paradijs in Bohol en een weekje "real life" in Manila.
Bij aankomst regende het hier en dus gingen we op het gemak lunchen terwijl Lila haar dutje deed. Nadien kwam de nanny Lila brengen met de chauffeur en ging opa met haar spelen in de overdekte speeltuin gymboree terwijl mijn moeder en ik voor Julia zorgden en wat kletsten terwijl we toekeken.
Naar goede gewoonte waren er ook een heel deel van mijn vriendinnen daar met hun kiddos. Hier Susana (Spanje) en Nanae (Japan) met kiddos Xabier en Momo.
De dag nadien was de regen plots verdwenen, het begin van 2 weken schitterend weer voor mijn ouders de chanceards! We gingen wandelen op het American cemetry met de dubbele buggy die Julia van mijn ouders kreeg voor de geboorte, succes verzekerd!
Je kan je wel voorstellen dat ik hiermee trots met mijn dochter zal rondparaderen!
Julia had het intussen druk met melk drinken en groeien, veel hebben we haar die eerste maand niet gehoord. Maar dat is intussen wel veranderd, de nachten zijn nu plots een stuk zwaarder.
Lila ziet haar zusje nog steeds heel graag en beschouwt haar als een volwaardig lid van het gezin dat ook een kusje in ontvangst moet nemen als ze 's morgens naar school vertrekt.
Toch merk ik nu ook wel dat ze het al eens moeilijk heeft met de aandacht die naar haar zusje gaat en ze eist haar deel heel bewust op. Ze kan er nu ook enorm van genieten als ik haar knuffel als een kleine baby en maakt zich dan graag even heel klein;)
Opa schildert veel in zijn vrije tijd en maakte hier 2 kleine kunstwerkjes met hand- en voetafdrukken van de kleinkindjes. Lila vond dat geweldig en loopt nu nog rond van "opa, painting?". Ze lijkt nog niet volledig te snappen waarom ze terug op de airplane gestapt zijn en wijst ernaar telkens er een voorbij zoeft over onze tuin. "papa, look airplane!" Door het bezoek van haar grootouders is haar Nederlands er wel fel op vooruit gegaan, vroeger klonk het "pick up", nu wisselt ze af met "oppakken" enz.
Lila heeft haar eigen plank op het boekenrek waar haar boekjes staan en waar ze zelf aankan. Die is mooi aangevuld met leuke boekjes die mijn ouders meebrachten en van onze vorige bezoekers. Daarnaast is er nog een ruimte die we maar leeg gelaten hebben want Lila vind het super om daar door te stappen telkens opnieuw.
Allemaal samen Julia een badje geven in de lavabo, voorlopig is die nog groot genoeg om als badje te dienen.
In alle objectiviteit;) Julia is echt een prachtig babietje, zo perfect en zo gerust... Nu heeft ze de laatste dagen een beetje last van krampjes/wind en is ze 's avonds wat onrustig, hopelijk passeert dat weer snel.
Teacher Lili met vriendje Lolly en rechts het hoofd van de school teacher Faye. Lila is super fier als ik haar sporadisch kom ophalen met "sus". Meestal gebruik ik die tijd voor Julia en wat rust/mailen/werk... Op de middag ga ik vaak lunchen met vriendinnen en in de namiddag probeer ik na haar dutje een activiteit met Lila in te plannen, vaak een playgroup met andere kindjes. Deze routine bevalt me wel en ik moet zeggen dat ik mijn werk voorlopig niet mis!
Klaar voor vertrek naar de '80 ies party van een koppel vrienden die allebei 40 werden. We hadden die dag mijn ouders tot in den treure rondgesleept in onze zoektocht naar DE PERFECTE OUTFIT. Ik vond uiteindelijk mijn ding in de enige seksshop die Manila rijk is en Joeri vond gewoon kledij op de lokale Geenhills markt waaruit blijkt dat er hier veel mensen gewoon in de '80 ies zijn blijven steken;)
Lila en Julia hier op doktersbezoek op 16 november, Julia is hier dus net 1 maand en was al 4,4 kg dus 1,1 kg boven geboortegewicht. Het is duidelijk dat we niet dezelfde zorgen moeten hebben dan met Lila destijds die de eerste 2 weken maar leek te vermageren. We zullen eerder moeten uitkijken dat het geen dikkertje wordt maar nu zijn die mooie mollige billetjes natuurlijk alles wat ik me kan wensen!
Liefs
JTLJ x
Abonneren op:
Posts (Atom)