Wat voorafging...

Toen we de kans kregen om samen te vertrekken naar de Filippijnen met allebei een uitdagende job, moesten we daar niet lang over nadenken. In december 2006 gingen we een kijkje nemen en op valentijn 2007 vlogen we ons nieuw leven tegemoet. Onze avonturen lees je hier.

maandag 7 december 2009

Sinterklaas

Dag vriendjes, de Sint is ook dit jaar weer aangekomen in Manila. Vorig jaar was hij alweer met de stoomboot vertrokken toen we na Lila's dutje op de Belgische ambassade aankwamen. Maar dit jaar stonden we paraat om hem samen met een horde Nederlandse kinderen van de Dutch club te verwelkomen op de Nederlandse ambassade.
Toegegeven, Lila vond er eerst niets aan. Telkens die zwarte piet een beetje te dicht in haar buurt kwam begon ze te gillen. En enkel omdat haar vriendjes Thomas en Thijs samen met haar bij de Sint werden geroepen en haar papa haar stevig vasthield, was ze akkoord om binnen een straal van 5 meter bij de Sint te komen.
Julia daarentegen ging zonder problemen op de knie van Sinterklaas zitten.
Lila had er anderzijds wel geen problemen mee om kadootjes en snoep in ontvangst te nemen.
En ze amuseerde zich ook op en top in de mooie tuin van de residentie van de ambassadeur.
Lila en Julia deze morgen in de zetel. "Picture" commandeerde Lila;) Lila is trouwens vorige vrijdag op school op haar gezicht gevallen, vandaar het "snorretje" dat op sommige fotos zichtbaar is.
Nog een week en we vertrekken naar Belgie 15 december - 3 januari. Tot dan!
x
Joeri, Tina, Lila en Julia

woensdag 2 december 2009

Happy times at Sunset at Aninuan Beach

Dag vriendjes, vorig weekend gingen we voor de zoveelste keer naar ons favoriete plek in de Filippijnen: Sunset at Aninuan Beach. En we worden het daar niet beu, in tegendeel, het is "home away from home" geworden. Iedereen kent ons daar en we krijgen daar de service van een VIP. Het is ook tof om die ervaring te delen met onze vrienden en deze keer namen we met 13 volwassenen en 9 kids de boot en ter plaatse waren nog 2 koppels die we kenden dus het werd een gezellige boel en het klikte super met iedereen.
Lila speelt graag met jongens die iets ouder zijn dan haar en sinds we Barbara (Venezuela) en Alex (zwitser) ontmoetten in Aquatico resort gaan we regelmatig samen op stap. Lila en Noe kunnen het super goed vinden met elkaar en deze week ontwaakte ze uit haar middagdutje met een geluzalige glimlach en zei ze "Noe..." alsof ze van hem gedroomd had, zo schattig!
De tortelduifjes.
We hadden de nanny meegenomen en daardoor waren we wat flexibeler. Hier gingen we met Lila en onze vrienden hiken naar de Aninuan falls. Een wandeling van een dik uur naar de watervallen en iets korter terug. Met een zwemmeke in de falls en genieten van een buko juice waren we een kleine 3 uur weg. Door een goede timing van de borstvoeding konden we Julia bij Mercy laten zodat ze de hitte niet moest trotseren en bij terugkeer bleek dat prima te zijn verlopen en was het net tijd voor de volgende voeding. Iets dat bij Lila niet mogelijk zou zijn geweest, die was nooit zo voorspelbaar.
De mannen en de kids.
Idyllisch zwemmen in de pool van de waterval. Lila vond het "koud" maar toch ook wel heel fijn "swemmen!!!"
In maart namen we ook een gelijkaardige foto van Lila met locale kinderen aan de watervallen en toen was vriendinnetje Laura er ook bij...
De locale kinderen amuseerden zich volop met klimmen en springen in de pools.
Onze mannen, Christian, David en Joeri met de kiddos Elias, Suriya en Lila.
Met mijn oudste dochter aan de Aninuan falls.
Locale kindjes eten een buko (kokosnoot)
Yaya Mercy maakt ons leven comfi...





Lila en de boys.
"Pakken" en kleine zus knuffelen (platnijpen) is nu Lila's favoriete bezigheid.








Zoooooooooooooo zot van mijn meisjes!
Mijn lekker ventje met Julia, ik vind dit een prachtige foto!






Ons gezinnetje van 4, ik kan het soms nog niet geloven, wat een geluk!
De trotse mama's Claudia, Tina en Nalini met kiddos Elias, Julia en Suriya.
Kijk een regenboog hahahahaha! Lila was een gans weekend in topform!
Klaar voor vertrek... Ik had gerust nog wat langer willen blijven!
Mijn kleinste schat Julia. Sommigen zeggen dat ze op mij lijkt, anderen zeggen dat het een kopie is van Lila (de schattige versie van Joeri;)... de tijd zal het leren.
Binnen 10 dagen komen we naar Belgie... We kijken er naar uit om jullie te zien al moeten we daarvoor het zonnetje achterlaten en de koude trotseren!
Dikke kus
Joeri, Tina, Lila en Julia

dinsdag 1 december 2009

Super (gr)(n)annies in Bohol

Dag vriendjes, zoals reeds vermeld in vorig blogbericht brachten we een week door in Bohol met mijn ouders en dat bleek een goede keuze. Alona Beach heeft de gezellige cafeetjes en restaurants die je ook in Boracay vindt maar heeft daarnaast ook nog wat bezienswaardigheden te bieden. Niet dat we veel uit onze luie (strand)zetel zijn gekomen maar toch...
We logeerden in een eenvoudig maar centraal gelegen hotel. De kamers waren ouderwets maar wel ruim en proper, er was een mooie tuin achteraan met zwembad en onze kamer was beach front, wat wel fijn was als ons Lila'tje lag te slapen want zo konnen we toch met de babymonitor ergens op strand gaan eten.
Lila had ook al snel een vriendinnetje gevonden, Vilma, uit 1 of ander Scandinavisch land en we kwamen hen overal tegen.

Oma en opa waren in topform met hun kleinkindjes. Lila sliep bij hen op de kamer en Lila vond dat geweldig. Elke morgen kwam ze even dag zeggen en stapte ze blijgezind met oma en opa naar het ontbijt.
Mijn moeder ging elke dag een paar uur wandelen met Lila en als ze terugkwamen lag Lila te slapen en deed ze haar dutje in de buggy. Julia was super rustig en sliep hele dagen tussen de voedingen door dus hadden we veel vrije tijd. Lang geleden dat we nog eens een boek konden lezen, we hebben zelfs een duikje gedaan (toen kwam ik wel met een klein hartje terug omdat het een beetje was uitgelopen) maar Julia was nog maar net wakker en Lila lag nog te dutten en mij ma genoot intussen van haar kleindochters.
Joeri profiteerde ervan om zich eens te laten masseren en Lila nam super schattig de wacht bij papa.
Mijn twee popjes, ik ben er zo blij mee!
Lila wordt echt groot en is meestal ook heel flink. Toen ik deze foto zag sloeg mijn hart een slag over, ik ben zo fier op mijn mooie lachende dochter!!
Het strand van Alona Beach is op sommige plaatsen echt enorm paradijslijk en met een staalblauwe lucht ziet het er echt prachtig uit!
Beachgirls.
Strandwandeling en Lila valt bijna in slaap op Joeri's hoofd;)
Mijn verjaardag werd alsnog gevierd en mijn ouders tracteerden op een barbecue bij de Alona Beach Club, een chique hotel enkele hotelletjes verder dan het onze. Tijdens het aperitieven amuseerde ons Lila zich met het provoceren van het iets stijvere personeel doorachter de bar te klauteren en na een beetje moeite lagen onze beide popjes in hun resp. buggy te slapen tijdens ons etentje.
Mijn vader en joeri huurden elke een brommer om Pangloa eiland te verkennen.
En wij namen een tricycle naar de Bohol Bee farm waar we hadden afgesproken voor de lunch, een prachtig eco hotel.
Lila en o-pa! Dikke vrienden;)
Ons bloemenmeisje.
Opa moest telkens mee emmertjes water gaan halen in de zee.
Lila is opa en oma nog lang niet vergeten en zal blij zijn om hen terug te zien in Belgie. Eigenlijk wel raar om zo ver op te groeien van familie, hoewel dat soms ook wel relax is, tegelijk missen onze meisjes ook wel iets.
Grandma's star;)
De voorlaatste dag gingen mijn ouders op dagtrip het eiland rond om alle bezienswaardigheden te bekijken, hier de chocolate hills.
We hadden eerst gedacht dat een week Bohol misschien wat te lang was maar voor we het goed en wel beseften moesten we alweer het vliegtuig nemen naar Manila. Mijn ouders hebben dan hun reis verdergezet in Maleisisch Borneo, Melaka en KL en zullen intussen alweer geland zijn in Belgie na een maand van huis.
Liefs
Tina