Griet is here!!!! And her prince arrived this morning...

Dag Vriendjes,

Het is zo'n zaligheid om onze eerste echte bezoekers te ontvangen in ons nieuw wereldje.

Woensdag is Grietje toegekomen en het doet zo vreemd en toch vertrouwd aan om haar in huis te hebben, lekker bijkletsen terwijl Joeri nog in Hong Kong zat en Koen nog een aantal werkdagen in Londen moest zien door te komen.

Woensdagavond begon de management meeting hier in Manila en Griet (na een paar uurtjes bijslapen van de lange vlucht en al een eerste zwemmeke) is meegekomen om in de Heckle & Jeckle de sfeer te komen opsnuiven met de Asia Pacific managers die van Maleisie, Singapore en Australie waren afgekomen.

Donderdag en vrijdag is Griet vooral thuis gebleven by the pool, maar heeft ze ook het verkeer in Manila leren kennen (dat de stressfactor soms fameus kan opdrijven) bij een bezoek aan een aantal shopping malls.
Maar na een duik in de pool en een boekje onder de palmbomen is dat weer goed onder controle! Griet heeft al spijt dat ze niet langer blijft en maakt al plannen om terug te komen. En aangezien ze de meest aangename gasten zijn die we ons kunnen voorstellen zijn wij het daar volledig mee eens.


















Koen is deze morgen toegekomen. Griet en ik zijn hem gaan ophalen in de luchthaven maar bleek dat we 3 dagen op voorhand een pasje hadden moeten aanvragen om binnen te mogen in de luchthaven, we moesten dus wachten in de "extended waiting area" buiten. Na heel wat discuties met security en de dreiging "do you want to be deported?" hebben we onze pogingen om alsnog de luchthaven binnen te dringen maar gestaakt en dan kan je alleen maar gelukkig zijn dat er zoiets bestaat als een mobiele telefoon zodat alles toch nog in de sacoche gekomen is.

Als welkomstgeschenkje hadden we 2 masseuses besteld die ons elk een uur hebben gemasseerd, echt de max! Toen ik tegen Joeri zei dat ze nog geen 4 euro per uur kostten zei hij dat ze gerust nog een uur hadden mogen doorgaan "had hij dat geweten".

Nadien zijn we kreeft en (een minuutje voordien nog levende) scampis gaan eten in de mall niet ver van waar we wonen, hebben we even rondgekuierd aan de Tiendesitas (leuke winkeltje in teakhouten setting met antiek, meubels en leuke spullen voor in huis) en dan zijn we naar Manila Bay getrokken.
De kleurige jeepneys, de schattige kindjes die zo fier zijn als we van hen een foto trekken, maar ook de smog en hier en daar een bedelend kind... dit is Manila.
Griet en de zonsondergang bij Manila Bay.

We hebben zelfs als echte toeristen een ritje gemaakt te paard door Intramuros, het oude stadsgedeelte, het zou maar "50" kosten en ja, daar kan een mens ni voor lopen. Zoals gevreesd probeerden deze gasten ons goed in 't zak te zetten en toen het ritje ten einde kwam zeiden ze dat het geen 50 pesos maar wel 50 dollar zou kosten... Gelukkig is Koen twee keer zo groot als die kleine Filipino's hier zodat we er nog redelijk gemakkelijk van af geraakten.

Ten slotte zijn we nog sushi, sashimi, shrimps in curry en andere heerlijkheden gaan eten op een sferig verlichte jetty in de bay omringt door water, samen met nog met 2 toffe collega's, een belg en een Zuid Afrikaan die country manager is in Australie.

Morgen vertrekken Griet en Koen naar hun droom resort in Palawan, je kan hun sms'en op 00639053263080 (plaatselijk nummer).

Veel liefs,

Griet, Koen, Joeri en Tina