
Dag vriendjes, dit was een bezoek aan Belgie dat bijblijft. Plots was het zover: na haar meter, peter en neefje te hebben betoverd, kon Lila nu ook de harten gaan veroveren van haar grootouders, overgrootmoeder en nichtjes.
Langs mijn kant van de familie ontstond het zoveelste vrouwelijk viergeslacht ('t is weer een pieskous zou mijn bompa, trotse vader van 5 dochters, gezegd hebben;)

Langs de kant van de Timpjes kreeg "de paps" er nu naast een kleinzoon ook een kleindochter bij.

Amber en Luna waren op slag verzot op hun kleine nichtje en Amber ontfermde zich over Lila als een klein mama'tje: recht houden om een boertje laten, pampertje vervangen, ze kan het allemaal!

en opa Verstraeten had er weer een kleindochtertje bij om te plagen en in de billekes te knijpen.

Mijn broer Steve en vriendin Sara waren ook vertederd en konden al eens "oefenen".

Daddy Joeri in de ban van Lila, onvoorstelbaar wat dat dropje bij ons teweeg brengt!


We waren ook op tijd in Belgie om de eerste verjaardag van Kasper te vieren. Hij werd fameus in de wattekes gelegd door de familie en kreeg mooie kadootjes.


Lila was wat van slag en zeurde dat zij ook aandacht nodig had, en of ze die kreeg!

Ons petekindje Djani vierde zijn lentefeest en wij mochten mee feesten en smullen.

Even zot doen met Nika, die paarse lipjes zijn een truc van het fototoestel want Lila lust nog geen braambessen.

Valleke en Kris leken er anders ook wel klaar voor, of toch nog niet?

Tante Eentje en haar dochter Eva kwamen Lila nog eens wegen voor ze terug naar de Filippijnen vertrok, of was dat maar een excuus om haar nog eens te komen knuffelen;)))

Dutten met Lila geeft een andere dimensie aan het begrip slaap...

Voor moederkesdag gingen we een dagje naar het idylisch

e Lier

Het werd een heerlijke dag onder "vrouwen".


En 's avonds kwamen de mannen mee een hapje eten op de Dageraadplaats.
Ik kan niet geloven dat Lila en ik een maand zijn gebleven in Belgie, we hebben nog zoveel mensen niet kunnen zien, hoewel we elke dag bezoekjes inplanden.
Het was deze keer niet gemakkelijk om afscheid te nemen. De gedachte om Lila zo ver weg te houden van familie en vrienden wringt soms wel eens, de grootouders die zo graag af en toe zouden babysitten, Amber en Luna die bij elk bezoek weer zoveel gegroeid zijn en nog niet goed begrijpen wat wij aan de andere kant van de wereld zitten te doen en waarom we dat nieuwe nichtje alweer ontvoeren...
Maar het avontuur gaat voort, wordt vervolgd.
Kusjes
Joeri, Tina en Lila
Geen opmerkingen:
Een reactie posten