Lila was absoluut niet in form en was de eerste dag lastiger dan ooit tevoren, haar gezichtje zag er niet uit, zo moe en ziek zag ze eruit. Gelukkig was dat zondag vrijwel voorbij en hebben we alsnog een beetje kunnen genieten van mooie wandelingen op het eiland.
Toen we terug naar Manila vertrokken is Lila al huppelend van de heuvel tegen de grond gegaan. Ze kon niet meer stoppen en ik was er net te laat bij. Het geluid van de klap van haar voorhoofd tegen de beton deed me bijna overgeven. Maar uiteindelijk bleek het gelukkig mee te vallen en is ze er met een buil vanaf geraakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten