Dag vriendjes, eind november gingen we voor 4 dagen naar Shangri-La in Cebu, het heeft zijn naam goed gekozen:Shangri-La:
1. An imaginary remote paradise on earth; utopia.
2. A distant and secluded hideaway, usually of great beauty and peacefulness.
En zo kwamen we aan in http://www.shangri-la.com/en/property/cebu/mactanresort samen met 2 gezinnen waar ik 2 weken voordien ook al op weekend was vertrokken.
Met de resident rates heb je een kamer voor 130 euro per nacht met een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet waar je de ganse dag op zou kunnen overleven.
Het is moeilijk om niet in de ban te raken van de schoonheid van het resort, het is gewoon plezant om in zo'n mooie omgeving te zitten in goed gezelschap.
Met Amila op de foto. Zij en haar man zijn tijdens de burgeroorlog in ex-Joegoslavie Bosnie ontvlucht naar Canada. Hallucinante verhalen van ouders verliezen door ziekte die ten gevolge van de oorlog niet verzorgd konden worden en zelf werd haar man Dzevad gewond door een granaat. Mooi dat ze nadien zo'n leuk leven hebben opgebouwd met 2 prachtige kids.
Smile!
's Avonds werden er in open lucht films vertoond, Lila kijkt hier vol bewondering naar Flipper op het "schoteltje" van dikke vriend David.
Julia genoot mee van de tijd samen, ze maakt intussen al echt deel uit van de gang.
Lila likes PINK! Toen we vroeger kids zo zagen rondlopen dachten we NOOIT, maar dat hebben we al helemaal opgegeven, zijn de kids gelukkig? Wij ook ;-)
Julia, zo mooi, zo zacht...
Coole boys Zharko en Faris.
A room with a view...
Leuke setting: lounge barretje op het strand, terwijl we wachten op ons eten kunnen de kids spelen in het zand met de bakken beach toys.
Gezellige family time.
Lila kan tegenwoordig fameus wat eten verzetten en je vraagt je nadien af waar het popje het nadien gelaten heeft!
Julia wordt een guitige peuter die niet meer met zich laat sollen. Haar grote blauwe ogen vallen overal in de smaak, haar haar laat nog even op zich wachten, dat zal ze van mijn zus hebben ;-)
Lila wou graag voor altijd in de shan-gri-la blijven, ik kon ze geen ongelijk geven! De mannen waren al naar een manier aan het zoeken hoe ze het complex konden "overnemen" want eigenlijk zagen we deze kinderdroom allemaal wel zitten ;-)
Onafhankelijk spelen met de emmertjes en schepjes gelijk een grote...
Pakken!of ook gewoon een manier om vrolijk rond te crossen met de armen in de lucht.
Shangri-La inderdaad ;-)Liefs xJTLJx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten