Kris & Valerie in the clouds!

Liefste allemaal,
Voor al diegene die nog twijfelen en al diegene die hun spaarpotje nog aan het tellen zijn; gewoon doen! Want in Valle Verde en casa Tina y Mr Timp is het nog alle dagen even in ons velletje nijpen! We hebben op deze 5 dagen al zoveel gezien en beleefd dat ik niet weet waar te beginnen. Bij het begin misschien: zondag na een 12 uur durende vlucht, in de gietende regen in Manila toegekomen. Onze gastheer en-vrouw hadden alvast een uitgebreid ontbijt voorbereid en wij konden bij de eerste Fillipijnse zonnestraal natuurlijk niet aan het lonkende azuurblauwe zwembad weerstaan! In de namiddag was er nog geen jetlag te bespeuren dus besloten we om, onder leiding van gids Tina en chauffeur Joeri, onze "contrastentoer" te beginnen: cultuur in de oude stad "Intramuros", kleurijke lokale markt "under the bridge", sloppenwijken met schrijnende omstandigheden en tot slot massage a casa en diner in het nieuwste winkelcomplex! Van contrasten gesproken... Het viel ons direct op dat blanken hier de uitzondering zijn, en dus een attractie op zich vormen, en met Kris zijn reuze camera, konden we onze toeristen-status al helemaal niet verbergen... Ook, hoe armer, hoe vriendelijker, er wordt constant gezwaaid en "hi Mam" of "hi Sir" geroepen, vooral door de kindjes, die hier trouwens het grootste deel van de bevolking vormen ... het is echt overweldigend!
Dag 2 in de Fillipinos was er een vol actie. We vertrokken met prive chauffeur (klinkt decadent, i know, maar is hier echt wel de gewoonte en kostwinning voor de mensen) richting zuid Manila, Laak Taal en Taal Vulcano. Prachtige landschappen kunnen aanschouwen bij de opstaande zon (ja ja twas vroeg! ook voor Kris ;0) en het meer in de vallei. Na het meer overgestoken te hebben met een lokale Barca, begonnen we de beklimming van de vulkaan te paard. Een beetje tegen m'n principes, wantr de diertjes zagen echt wel af, maar we hebben natuurlijk wel weer een beetje bijgedragen aan hun avondmaal... Hilarsche toestanden kunnen aanschouwen van Koreanen die met stofmasker, sierwitte handschoentjes en paraplu tegen de zon zich veel moed in spraken om de paarden te beklimmen. De fillipinos vonden het op hun beurt dan weer hilarisch (en ze steken t niet onder stoelen of banken) dat ik bij het bovenkomen een fles water kocht voor het paard ipv de begeleider. In de namiddag zetten we onze tocht verder naar het verborgen tropisch paradijs "hidden Valley Springs". De fotos spreken boekdelen; genieten! s'Avonds gesocialised in de bar met een groep fillipinos die zich helemaal gaven in het Karaoke-zingen! Weerom lachen geblazen! De dag erna hebben we onze tocht verder gezet richting de Pagsanjan watervallen. Deze hebben we letterlijk "beklommen" tegen de stroom in en over onmogelijk lijkende rotsformaties, dankzij onze sterke bootmen. daar toegekomen werden we nog een getrakteerd op een harde maar verfrissende douche op een bamboovlot dat ze onder de waterval trokken! Op de terugweg ons vergaapt aan het prachte landschap van de vallei en zelfs een paar kleine aapjes, parende "dragon flies" en blauwe vogels gezien! Op onze terugweg naar Manila stad, op woensdagavond, even pech gehad door een lekke band, met de nochtans zeer stoere, Pajero Jeep van onze gastheer en -vrouw. Maar weerom werden we onmiddelijk en zonder morren geholpen door de straatarme fillipinos, daar kunnen we in Belgie nog wat van leren! Hierbij ook enkele mooie schooluniformpjes, want geld of geen geld, alle kindjes gaan in kraakwitte en stijfgestreken blouzes met longe plooirok of beige broek naar de katholieke school! Vandaag even uitgerust in casa en in de namiddag "shop till you drop" in de vele malls die manila telt. Maar van veel stilzitten is geen sprake, want we maken ons weeral klaar om morgen vroeg te vertrekken samen met Tinaatje en Yoeri, richting het veelbesproken 'Boracay'. Meer hierover dus binnen enkele dagen. We missen jullie maar het regelandje daar zeker niet! Valerie en Kris vanuit de luie zetel!