Something magic in the air

Dag vriendjes,

Januari was alvast een maand om nooit meer te vergeten!

Vlak voor Nieuwjaar kwamen 1 voor 1 Nick, Stacy&Ella uit Kuala Lumpur, Nadine uit Potsdam, Karen en Birgit&Nika uit Antwerpen en Koen uit Brugge vrolijk ons leventje binnenwaaien.
De babies genoten van alle aandacht en knuffels die ze links en rechts kregen.









De eerste dagen gingen we op verkenning in Manila, de stad leek wel uitgestorven op 31 januari en het was een verademing om zonder de gebruikelijke (en rond kerstmis extra) verkeersellende de oude stad te bezichtigen .
2008 werd met deze bende (en collega Jan en vriendin Jen) met veel toeters en bellen ingeluid met een reuze super de luxe tropical BBQ by the pool met kreeft, tiger shrimps, rundsfilet enz. en alles erop en eraan.... dankzij chef Nick en sous-chef Joeri.

Al vanaf het donker werd begon het vuurwerk al te knallen bij de buren rondom en werden we de hele avond geentertained met spectaculaire schittering in de lucht tussen onze palmbomen, die niet onder moest doen voor het vuurwerk op de "Grote Markt".






Het feestje eindigde voor Koen en Joeri met feesthoedje en al in het zwembad.

De volgende dagen moesten Nick, Joeri en ik nog werken.



De rest ging op dagtrip naar Lake Taal maar er stond veel wind en Koen en Nadine stonden doodsangsten uit op het boottochtje naar de vulkaan terwijl Birgit, Stacy en kids wijselijk van het uitzicht genoten vanop de rand van het meer en Karentje lag te bekomen van een opkomend misselijk gevoel.

Terwijl de anderen nog wat in Manila bleven hangen, vertrok Koen met vrienden Ine en Dave naar Cebu om een weekje te gaan duiken.

Een paar dagen later kwamen ook oom Pol en tante Stella en Catherine aan uit Belgie. Na 's avonds gezellig te hebben gegeten samen scheidden onze wegen:

Pol, Stella, Catherine, Karen en Nadine vertrokken voor 5 dagen naar de rijstterrassen en hanging coffins in Mountain Province: Baguio, Sagada, Bontoc, Banaue en Batad.

Nick, Stacy&Ella, Birgit&Nika, Joeri, Tina en de kleine prinses vertrokken voor het weekend naar het paradijslijke Hidden Falls in Laguna op 2 uurtjes van Manila.
Het was een verademing na de nochtans gezellige drukte, de babies Nika en Ella werden er ook op slag zen door de rustgevende omgeving van jungle en pools waar we heerlijk zwommen en ons voelden als Adam en Eva in the lost paradise.
Echt genieten voor ons allemaal.

Zondagavond gingen we nog lekker eten in de Thai "People's Palace" in Greenbelt voor Joeri zijn verjaardag want op 7 januari vertrokken Nick en Joeri naar de management meeting in Kuala Lumpur. Voor mij waren ook nog een paar hectische dagen op kantoor weggelegd.

Woensdag kwamen ook Sven en Joowan uit Belgie en Ellen uit Singapore toe...


En midden in de nacht kwamen ook Pol, Stella, Catherine, Karen en Nadine moe maar voldaan terug in Manila toe na een prachtige en avontuurlijke tocht in het Noorden.

Donderdagmorgen vertrokken we dus per minivan en prive boot met 11 volwassenen en 2 babies naar eiland Mindoro, waar enkele dagen later onze beach wedding zou plaatsvinden. Dat was onmiddellijk genieten natuurlijk... 's Avonds kwamen Joeri en Nick ook terug aan in Manila vanuit Kuala Lumpur en Steven en Gerd uit Belgie en vrijdag tegen de middag waren we dus herenigd op ons droomplekje op Aninuan beach!

We gingen voor de lunch met de resort jeepney naar golfterrein "Pondorosa" op de top van het eiland met mooie zichten. In de namiddag kwamen ook Koen en vrienden Ine en Dave aan op de wedding site na een heerlijk weekje duiken op Cebu en nabijliggende eilandjes.

Vrijdagavond kwamen een aantal locale collega's en vrienden toe alsook Erwin en ons Ethelleke en Sabine!

De dag van ons huwelijk op zaterdag was het plots grijs en het regende maar geen nood, er was massage, manicure, pedicure, sommigen gingen duiken... In de namiddag kreeg ik even een dipje omdat het duidelijk werd dat het niet zou opklaren en dat we de prachtige kleuren van de zonsondergang van de vorige dag, toen we het per-fec-te moment voor onze ceremonie bepaalden, zouden moeten missen.
Maar dat duurde gelukkig niet lang. Op 1 of andere manier maakte de regen het geheel nog extra speciaal met al die rode paraplus en iedereen was zo in form en er hing zo veel liefde, vriendschap en magie in dus lucht, dat iedereen er happy van werd en dat straalde eraf.

Birgit zag er uit als een filmster en steelde de show met tropical baby Nika;)
En zo waren we dus helemaal klaar om in het huwelijksbootje te stappen.


De ceremonie was prachtig, een pad omzoomd met paradijsvogel bloemen leidde ons door de rivier naar het trouwprieeltje, versierd met meer bloemen en palmbladeren, aan de monding van de rivier met uitzicht op de bergen...

Omringd door goede vrienden, romantische acoustische live muziek van plaatselijke jongeren, Johan als onze ceremoniemeester, Birgit en Koen als de perfecte getuigen die allebei een (goed;) woordje brachten over ons, Karen die een pakkende tekst voorlas, nonkel Pol die een super ontroerende speech gaf, en wij zijn natuurlijk ook aan het woord geweest, super emotioneel, er is menig traantje gevloeid onder de aanwezigen en zelfs de stoerste mannen gaven toe dat ze het even "moeilijk" kregen toen Joeri en ik onze liefde voor elkaar betuigden, het kwam van heel diep.
Ellen zorgde met veel flair voor ons aller schatje Nika (die even niet meer wist waar ze het had toen niet langer alle ogen op haar gericht waren;) zodat mama haar plichten als getuige kon vervullen.
Het eten smaakte en de drank vloeide vlotjes.
Resort eigenares Lexy, waaraan we de perfecte organisatie te danken hebben met dat net ietsje "meer", was de perfecte gastvrouw en duidelijk heel blij dat iedereen zo gelukkig was en de sfeer er zeer duidelijk inzat, ze straalde en deelde in de feestvreugde.
DJ's Joowan en Nick brachten er al direct den ambiance in en de ganse bende stond al gauw op blote voeten te shaken.

We moesten ook lekker dicht bij elkaar dansen onder de parasols tussen de palmbomen en de ruime beach bar tot het stopte met regenen en we onder de sterren verder dansten...

Sommigen tot 4 uur met een (al dan niet) naked dip in the sea als afsluiter;).
What a night!!!!!!!!!!!!!!
Zondag hadden we een heerlijke brunch voorzien en maakten we een mooie strandwandeling. In de namiddag vertrokken de locale collega's en vrienden terug richting Manila.

Maandag vertokken Nick, Stacy&Ella terug naar Kuala Lumpur en zijn de vriendjes met 12 man nog per jeepney een dagtrip gaan doen naar het binnenland van het eiland (buffel kar door rivier, primitieve dorpen, hanging bridge, watervallen, picnic BBQ lunch...) terwijl Karen en ik op Nika hebben gepast. Nadien vertrokken Sven, Joowan, Erwin, Ine & Dave terug naar Manila om dinsdagmorgen terug te vliegen naar Belgie.

Dinsdag hadden wij nog een relax dagje in de zon tegoed alvorens we terugkeerden naar Manila waar Steven onmiddellijk op zijn vlieger richting Belgie kon stappen.

Pol, Stella, Catherine, Ethel en Sabine werden op terugweg afgezet aan een goed adresje aan lake taal en deden de volgende dag de uitstap naar de vulkaan in het meer.

Karen en Gerd vervoegden hen woensdag in de namiddag in hidden falls.

Inmiddels was Koen woensdagmorgen richting Belgie vertokken en woensdagavond vertok Joeri naar de management meeting in Sevilla en Ellen richting Belgie.

Nadine en Birgit&Nika gingen met mij mee naar het ziekenhuis op controle en konden al in preview ons dochtertje op de monitor bewonderen, voor Nadine was dit de eerste keer om dit te zien en ze was helemaal onder de indruk;)

Donderdag bracht ik met Nadine en Birgit&Nika nog een bezoekje aan het volkse Manila, Market under the bridge en de handicraft shops en dan was het alweer tijd om afscheid te nemen van Nadine die 's avonds vertrok naar Duitsland.

Gerd, Karen, Pol, Stella, Catherine, Ethel en Sabine waren intussen aangekomen aan Pagsanjan en vrijdagmorgen heel vroeg om 6.30 vertokken Birgit, Nika en ik naar daar zodat ze samen de afvaart konden doen van de Pagsanjan rivier terwijl ik op Nika paste, een spectaculaire kajak tocht in een prachtige kloof waar de boatmen je letterlijk tegenstoom de rotsen opduwen tot je aan indrukwekkende watervallen komt. Daar kan je dan op een vlot onder de watervallen gaan en daar ook zwemmen. Jammer genoeg viel het weer echt tegen maar het bleef natuurlijk wel een mooie tocht.

Iedereen was natuurlijk heel moe bij thuiskomst en we gingen dan ook vlakbij huis eten in een goed visrestaurant waar ze binnen de korste keren nog levende visjes omtoverden in de heerlijkste gerechten, nadien nog even shoppen in de tiendesitas (kleine winkeltjes met toffe en goedkope t-shirts en dergelijke) en dan zalig geslapen.

Zaterdag, de laatste dag voor de 6 girls, brachten we nog een bezoek aan het historische deel van Manila (Intramuros) .
Nadien gingen we lunchen op de pier in Manila Bay, we kozen we voor krab op verschillende wijzen bereid: crab in curry, met chilli sauce and spicy crab, echt smullen!!!

Terwijl de rest van de bende naar huis vertrok voor nog een paar uurtjes aan het zwembad en Pol en Stella de inkopen gingen doen in de supermarkt, gingen Sabine, Ethel en ik in stijl een koffie'tje drinken in Manila Hotel, het oudste en nog steeds prestigieuze hotel van Manila. Nadien gingen we naar de Market under the bridge en de handicraft shops voor de laatste inkopen (waaronder een kadootje van de girls voor ons: een schattig koffiezetje!). Karen ging Gerd uitwaaien aan de luchthaven en pikte ons nadien met de chauffeur op om terug naar huis te gaan.

's Avonds kookten Ethel en Sabine een heerlijk thaise curry en deden we een foto marathon, een hilarische avond met grote debatten over welke fotos al dan niet gedelete moesten worden en al dan niet voor publicatie vatbaar waren (gaande van een zatte blik tot een gestolen kus tot een gewaagde split die weinig aan de verbeelding overliet). Er bleven dus maar een paar uurtjes nachtrust over alvorens ik Karen, Birgit&Nika, Ethel, Sabine en Catherine zondagmorgen moest gaan uitzwaaien... Nadat de taxi's vertrokken waren vond ik op mijn bed het gastenboek terug waar iedereen een verrassend pakkende boodschap in had achtergelaten, heel ontroerend en met de weinig uurtjes slaap en de hormonen op volle toeren moest ik dus meer dan 1 traantje wegpinken...

Een dagje later kwam mijne Joeri ook terug uit Sevilla en nu zijn enkel oom Pol en tante stella nog op stap in de Filippijnen, hun avonturen vind je hier http://poltimp.blogspot.com/ . Na een weekje Bohol zijn ze gisteren terug in Manila aangekomen en als de controle bij de dokter morgen goed is trekken we er samen nog een weekendje (http://poltimp.blogspot.com/2008/02/subic-bay.html http://poltimp.blogspot.com/2008/02/bataan.html) op uit alvorens ze richting Hundered Islands, Vigan... trekken.
Na het wegvallen van de adrinaline van alle gebeurtenissen was ik plots heel moe maar na een ontspannend weekend en een weekje extra rusten voel ik me terug als herboren.

Ons prinsesje laat zich regelmatig voelen en we kijken er allebei enorm uit naar uit om haar te kunnen platknuffelen;)

Joeri denkt altijd vertederd aan zijn oogappeltje Ella als hij aan baby girls denkt, nu maar hopen dat ons meisje even mooi kan lachen dan dit schatje...

Bedankt vriendjes om tot hier te komen, zo'n geweldig feestje te bouwen met ons en zoveel mooie herinneringen achter te laten...

Dikke kussen
Joeri en Tina


P.S.: Zowel nieuwtjes als (adressen)lijsten zijn heel welkom hier, we zetten de eindsprint in en moeten dus nog een aantal praktische zaken regelen zoals geboortekaartjes...