Wat voorafging...

Toen we de kans kregen om samen te vertrekken naar de Filippijnen met allebei een uitdagende job, moesten we daar niet lang over nadenken. In december 2006 gingen we een kijkje nemen en op valentijn 2007 vlogen we ons nieuw leven tegemoet. Onze avonturen lees je hier.

zondag 17 mei 2009

B&B Tagaytay

Dag vriendjes, eindelijk nog eens een weekendje in Manila dus tijd om de blog up te daten... Vorig weekend reden we na het afscheid van vrienden Pete en Joelene samen met collega Lucien en zijn vriendin Yvonne naar Tagaytay, waar de regen met bakken uit de lucht viel. We troostten ons met een heerlijke uitgebreide maaltijd bij "Antonio's", wat wel eens het beste restaurant van de Filippijnen wordt genoemd en het was inderdaad mjammie!
Het sympathieke B&B kunstenaarshuis waar we verbleven had een minder leuke inwoner, hier volop in actie met het verorberen van haar prooi... Gelukkig bleef ze voor het raam buiten hangen want die wil ik 's nachts niet op bezoek krijgen...
Lila vond het huis super, vooral dan al die schilderijen die overal in het rond stonden en de wascos die ze zelf kreeg om haar ontluikend talent de vrije loop te laten;)
De volgende ochtend waren de wolken verdwenen en bleek het een prachtige dag. We deden ons drietjes een ochtendwandeling om onze vrienden de tijd te laten om op een meer redelijk uur te ontwaken...

Onze kleine robbedoes ziet er heel anders uit met een jeanske en stoer t-shirt, om op te eten ook! Maar dan komen die onvermijdelijke vragen: "Boy ma'am?"




Wat later namen we de boot op lake Taal naar de vulkaan om daar de wandeling te doen. Voor Lila was dat de eerste keer.

Het meer was spiegelglad dus dat was een goed begin.
Maar de wandeling moest op een drafje gaan want er was geen streepje schaduw en we begonnen eraan om 11 uur, wat hier het heetst van de dag is want de zon is dan al bijna 6 uur op...
Boven genoten we allemaal van een verse buko juice en nadien lepelden we het jonge vruchtvlees uit de schelp mmmmmmm...

Het was me eigenlijk iets te veel, 4 maanden zwanger in de blakke zon, 35+ graden, een uur naar boven stappen terwijl de paarden ons bleven voorbij steken in de hoop dat we toch een lift zouden aanvaarden en de gassen op sommige plaatsen uit de grond kwamen en de grond meer hitte afgaf dan de zon waardoor ik schrik had dat mijn slippertjes zouden smelten. Lila bleef er vrolijk onder en bleef braaf hangen in de babybjorn, met lange mouwen en zonnehoedje en goed ingesmeerd natuurlijk. Wij daarentegen waren mooi verbrand.
Mooie zichten van de top over de kraters (krater in krater en meer in kater in meer;)
Op terugweg maakten we nog een stop in het restaurant op het dakterras van Vivere hotel, einde van een gezellig weekend.
Groetjes
Tina

Geen opmerkingen: