Wat voorafging...

Toen we de kans kregen om samen te vertrekken naar de Filippijnen met allebei een uitdagende job, moesten we daar niet lang over nadenken. In december 2006 gingen we een kijkje nemen en op valentijn 2007 vlogen we ons nieuw leven tegemoet. Onze avonturen lees je hier.

maandag 4 mei 2009

Mixed feelings about Pagudpud

Dag vriendjes, begin april planden we een lang weekend met een bevriend koppel naar de stranden van Noord Luzon aan Saud beach http://www.saudbeachresort.com/. Nu zijn we uiteindelijk alleen gegaan omdat het zoontje van onze vrienden ziek was. Onze vrienden hadden de kamers geboekt en ik die altijd nogal insisteer op "sea view" was dan ook heel teleurgesteld om in een donkere kamer onder het restaurant terecht te komen. Gezien de holy week rond Pasen was alles volzet dus we konden niet verhuizen naar 1 van de mooie kamers gelegen aan het strand. Daar kwam nog bij dat de uitbaatster van het hotel zeer onvriendelijk was, er duidelijk op gericht was om zoveel mogelijk geld uit ons te persen (belachelijk duur transport van de luchthaven om te beginnen) en het eten was helemaal niet lekker. Een slecht begin dus van het weekend en mijn zwangerschapshormonen deden daar ook helemaal geen goed aan (toegegeven;)
Lila, al even verwend als haar mama, vond er ook helemaal niks aan en telkens we probeerden om haar in de kamer een dutje te laten doen, nam ze de sleutel in haar vuistje en ging aan de deur staan friemelen en riep "bye bye!", dat doet ze dus thuis ook als ze vindt dat het tijd is om op stap te gaan.
Op een gegeven moment hebben we het dan maar opgegeven, lieten we Lila gewoon in haar buggy dutten in de schaduw van de palmbomen op het overigens prachtige witte palmenstrand of op papa's hoofd tijdens een strandwandeling...
Ook voor het slechte eten vonden we een oplossing, we hadden al snel een restaurantje aan de andere kant van de baai gespot dat heerlijke en originele gerechten serveerde en waar we bijgevolg bijna het ganse weekend naartoe gingen voor zowel ontbijt, lunch als dinner en de serveuses pasten op Lila terwijl wij lekker smulden.
Het was eigenlijk de eerste keer dat Lila echt speelde op het strand en in het zand als een volleerde beach girl en in het begin was ze nog bang van het geluid van de golven die op het strand rolden maar tegen het einde van het weekend speelde ze enthousiast in de branding.
Dus uiteindelijk was het nog wel een leuke strand ervaring.






En de mooie plaatjes lagen voor het rapen!

In de hangmat voor het hotel.
Een meertje aan de achterkant van het hotel waar Lila rondliep met haar eerste Havaianas!
Handjes draaien, koekebakkevlaaien... Klappen in de handjes blij blij blij... Lila was in form!
Lekker zwemmen in de zee.

En haar populariteit kende ongekende hoogten, haar foto zit inmiddels in een ontelbaar aantal gsm toestellen en 1 kindje van een jaar of 3 kon niet stoppen met Lila te knuffelen, het was voor haar de eerste keer om een wit kindje te zien;)

De laatste dag had ik nog een aanvaring met de onvriendelijke uitbaatster omdat ze ons een belachelijk bedrag wou aanrekenen om ons terug naar de luchthaven te brengen (onder het mom van holy week etc) en dus zijn we impulsief met een tricycle (een brommer met een sidekar) vertrokken naar Pagudpud dorp. Onze bagage (2 zakken en een buggy) werden op het dak gesjord met een touw.
En daar stond een public bus netjes te wachten, alsof op bestelling, die ons met open ramen en prachtige zichten onderweg naar Laoag bracht. we hebben dan nog een aantal uren in Laoag doorgebracht en daar rondgereden in een paardenkar gelijk echte toeristen (hoewel dat locaal dus een normale vorm van transport was en je de oude dametjes in en uit zo'n rijtuig zag stappen met hun koopwaar.
Groetjes
Joeri, Tina en Lila

Geen opmerkingen: