De rit is wonderwel goed meegevallen mede dank zij een goede planning. We hadden een busje gehuurd met chauffeur, alle kids zaten in een car seat en we planden een stop na 4 uur in http://www.lisland.com.ph/, net op tijd voor de lunch. Dit was een extreem Filipino resort met grote zwembaden, glijbanen en vooral mega veel volk. Onze kids waren de grootste bezienswaardigheid daar en konden zich even goed uitleven alvorens de rest van de rit aan te vatten. Nadien kwamen we nog door een dorp waar een paar mannen zichzelf aan het geselen waren (niet ongebruikelijk hier in de periode rond Pasen, er zijn nog steeds een tiental mensen die zich elk jaar laten kruisigen). Maar nadat ik in een flits het bloed naar beneden zag druipen uit een aantal diepe geselwonden heb ik vooral geprobeerd om de aandacht van de kids af te leiden van dit tafereel. Tegen 4 uur kwamen we aan op onze eindbestemming.
Het was echt genieten van iets koelere en vooral zuivere lucht tijdens onze wandelingen rond Camp John Hay! We verbleven in the Manor http://www.cjhhotels.com/ in de 2-bedroom 3-bathroom suite met grote living, salon, 2 balkons, luxe! We voelden er ons binnen de korste keren thuis.
Lila mag er dan wel uitzien als een engeltje met haar lichte krulletjes, ze gedraagt zich als een echt monster wanneer ze het in haar ster krijgt. De terrible twos ten top, ze had er minstens 1 tantrum per dag, meestal 2. Een aanleiding was vaak niet nodig maar plots wou ze niet meer stappen en als ze haar zin niet kreeg was het enkel GILLEN! Even later doet ze dan gewoon alsof er niets gebeurd is en is ze weer dat schatje waar iedereen zo dol op is. WEIRD! 
Julia blijft haar eigen makkelijke zelf, alleen de eerste nacht sliep ze niet zo goed omdat ze last had van diarree maar ze is gewoon extreem relax voor een baby. Don't worry be happy is haar motto ;-)
Margaret's 3 jongens Thijs Thomas en Liam met yaya Gene.
Thomas in de butterfly sanctuary.
De tuin van de Manor was omgetoverd tot een kids paradise met veel versiering en activiteiten om de kindjes gelukkig te houden.
Yaya Mercy met de clown en easter bunny, Lila was er doodsbang van!
De kids samen in bad.
Liam en Julia interaction
Boottochtje down town Baguio.
Kiekeboe!
Even tijd voor zonnecreme.
Cafe by the Ruins, een oase in Baguio met organische gerechtjes en yummie strawberrie lassi...
Julia ziet er soms zo perfect uit, moeilijk om dit in een foto te vangen dat mooie ronde zachte lieve snoetje!
De kids amuseerden zich enorm met de konijntjes. 
Hoewel enkel Thomas volledig op zijn gemak was met de bolletjes witte wol.
Reuze paaseieren ter decoratie.
En reuze stenen om op te spelen. 
Mijn vriendin Margaret is echt een super toffe madam, ze vindt altijd wel weer iets om de sfeer en teamspirit erin te brengen. En de slogan van Thomas "we stick together like glue" (die hij uit een liedje had onthouden) beschreef de sfeer het beste: we waren precies 1 groot gezin.
De 2 jongsten Julia en Liam werden regelmatig bewonderd met verrukte kreetjes, vooral door de Japanse en Taiwanese touristen, en wel 100 keer dienden we uit te leggen "no twins, just friends;)Veel tijd hadden we niet om eens rustig samen te eten zonder de kids, we gingen vroeg eten met de kids of bestelden al dan niet met de kids roomservice in "ons" appartement. Ik zag de kans om 1 massage in te plannen tijdens het middagdutje van de kids en samen gingen we een avond voor een footspa en pedicure, lekker kletsen en relax.
De laatste dag genoten Margaret en ik van de uitgebreide paaslunch met yummie buffetten terwijl de kids hun dutje deden. Nadien gingen we samen we nog naar de paarden kijken alvorens tegen 6 uur de terugrit aan te vatten. Lila had eerst 1 van haar intussen legendarisch geworden tantrums in het busje, maar na een uurtje vielen alle kids doodmoe in slaap en ze bleven gezellig doorslapen tot we iets na middernacht thuis aankwamen. Mission accomplished, een geslaagde trip!Liefs
Tina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten