Dag vriendjes,
Pasen wordt serieus genomen op de Filippijnen, het is het enige moment dat zowat alle winkels en restaurants voor een paar dagen sluiten en je het gevoel hebt dat er een atoombom is gevallen als je alleen rondfietst op de wegen in Manila (die normaal muurvast zitten en voor geen zwakke weggebruiker geschikt zijn).
Op witte donderdag gingen Joeri en ik samen fietsen naar Timberland, een verrassend groene long net buiten Manila. We ontdekten er een super ontbijt tentje "The Breakfast Club" genaamd.
En we genoten van de rust en prachtige zichten, hier een weg met zowel palmbomen als naaldbomen, toch wel bijzonder.
In de late namiddag was het tijd voor een BBQ met onze vrienden/buren uit de Valle Verde's. We waren met 11 volwassenen en 10 kinderen en Joeri en ik zorgden samen met de Versantvoorts voor een "fine dining BBQ", kwestie van de Amerikanen te leren dat een BBQ meer is dan wat vlees op de gril gooien :-)
En zaterdag vertrokken we voor 4 dagen naar Coco Grove resort op het eilandje Siquijor http://www.cocogrovebeachresort.com/ We waren hier ook al 3 jaar geleden in februari, jaja jullie kunnen goed rekenen, Julia is inderdaad een Coco Grove baby!
Op de jeepney op weg naar het hotel.
We kwamen hier ook onze bezoekers opzoeken (Joeri's vroeger kotgenoot Bart en gezin Ilke, Frauke en Floor).
Oops, ik slaag er maar niet in om deze foto juist op te laden van onze laatste lunch in Sunset restaurant voor onze vrienden naar Bohol vertrokken.
Frauke, Floor, Lila en Julia in paradijslijke oorden...
Julia poseert... 
En dan is het tijd om afscheid te nemen, wij blijven nog een dagje langer dus zwaaien we Bart, Ilke, Frauke en Floor uit.
Lila moet alweer "haar twee grote zussen" missen.
Gelukkig heeft Lila snel nieuwe vriendjes gemaakt, de kids hebben zich onwaarschijnlijk geamuseerd, uren in het zwembad en op het strand...
Het strand in de resort is prachtig en het huisrif is een marine park, prachtig om te snorkelen en duiken. Dankzij de vlotte babysit dienst hebben we 2 duikjes kunnen maken, een succes!
Zandkastelen bouwen bij ondergaande zon.
En lekker zot doen
Veel te snel was het alweer tijd om naar huis te gaan en keerden we met de boot terug naar Dumaguete (Negros).
Gelukkig konden we gebruik maken van de resortboot om onze reistijd in te korten.
Uiteindelijk had de vlucht wel een uur vertraging maar dankzij de nieuwe vriendjes Alex en Penny was dit gewoon nog wat langer feest.
Morgen begint Joeri terug te werken, gelukkig na een yoga sessie van 1,5 uur om de dag goed in te zetten.Liefs
Tina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten